Η ΑΓΓΑΛΙΑ ΠΟΥ ΧΑΜΟΓΕΛΑ
ΣΤΗ ΒΡΟΧΗ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ
19/2/2022
Σε σκέφτομαι και σε βλέπω
κάτι υπέροχα πρωινά ,
ζω με την φωτογραφία σου
που χαμόγελα μοιράζει ,
με εξουσιάζει ,
η ομορφιά σου τα μάτια σου
τα χείλη σου
η αμηχανία σου ,
όταν σου λεω ότι είσαι
όμορφη.
Μα δεν σου λεω πόσο
θέλω να σ αγκαλιάσω ,
να σε φιλήσω και να κάνω
το κορμί σου δικό μου
θεα μου .
Έστω για μια στιγμή
που θα σε λατρεύω
απόλυτα αιώνια ,
σαν κρυμμένο ασημί
από λοιωμενα τριαντάφυλλα .
Χάνομαι μέσα στις αισθήσεις
της στιγμής ,
σε μια αιωνιότητα πάθους
όταν σε κοιτάζω
σε ζω απόλυτα
και κάνω έρωτα
μαζί σου με την σκέψη μου ,
να φυλάει κάθε στιγμή
του προσώπου σου
κάθε βλέμμα σου ,
κάθε άνοιγμα των χειλιών σου
κάθε λατρεμένη σου αναπνοή .
Πόσες λίγες φορές σε είδα
να ξυπνάς κοντά μου
στα όνειρα μου ,
τόσο σημαντικές
στιγμές αγάπης.
Σε σκέφτομαι σε βλέπω
κάτι ατελείωτα απογεύματα
που μ εξουσιάζεις ,
όταν με κοιτάς στα μάτια
και με μιλάς απλά ανθρώπινα
κι όταν σηκώνεις το βλέμμα
και με κοιτάς ,
μ ενδιαφέρον με διατάζεις
να σου πω τα αληθινά μου
τα μυστικά μου .
Εγώ σου λεω τα πάντα
εκτός από την αλήθεια.
Ποσο ερωτευμένος
είμαι μαζί σου ,
ποσο μ αρέσουν τα μάτια σου ,
ποσο με καίνε τα χείλια σου
που αλήθειες μου λένε
η σκέψη σου
που μ εξουσιάζει ,
και το κορμι σου
που με διατάζει
έλα σε θέλω .
Μην διστάζεις
κι εγώ σ έχω ανάγκη
δικό μου μυστικό .
Δεν σε μισώ δεν σε λυπαμε
μα σε λατρεύω σ αγαπώ ,
η επαφή είναι μια στιγμή
ο έρωτας για πάντα.
Τι να το κάνεις αν περνάς
κάτω από μπαλκόνια
που ευωδιάζουν ,
δίπλα σε ανοιχτές πόρτες
που θέλουν να σ αγκαλιάσουν
κι εσύ απλά γυρνάς
και χαμογελάς.
Αν μπορείς
να μ αγκαλιάσεις
σαν λουλούδι ,
έχει μέσα η ψυχή σου
καταιγίδα που ποτίζει
με τόση αγαπη ,
το πάθος
που ξεχειλίζει
από το κορμι σου .
Είναι τόσο ωραίο
ένα κορμι που αρμενίζει ,
σε απαλά χαλαρά πουκάμισα
που καίνε τις σκέψεις
της θέλησης.
Να ακουμπάς όπως
το μέλι στο τραπέζι ,
εσύ να κάθεσαι απέναντι
και να γελάς
και εγώ να θέλω
από εσένα μια αγγαλια ,
να σε ξυπνηση το πρωί
και η βροχή φιλιά
να γίνει να σε γέμιση
το κορμι .
Να σ αγγίξουν με στιγμές
να σε βιάσουν ,
οι δικες μου αναπνοές
που ονειρεύτηκες
που δεν εζησες ποτέ
γυναίκα γεμάτη όνειρα.
Ερωτευμένο της
ζωής μου ασημι ,
που λοιωνεις κάθε στιγμή
σε κάθε ερωτική σκέψη
όμορφη απόλυτα θεϊκή
μορφή .
Εχω τόσα ακόμη να σου πω
μες την απόλυτη ομίχλη
και την βροχη που ζω,
σήμερα μες το κορμί μου
μες το μυαλό .
Σκέφτομαι ποσο αλήθεια
σ αγαπώ …
ΠΟΙΗΣΗ
ΣΩΤΗΡΗΣ ΣΠΗΛΙΩΤΗΣ
