ΜΑΓΙΣΣΑ
29/11/22
Έξω φυσά
μια μάγισσα περνά
στα σκοτεινά ,
των δέντρων
αλλάζει μαγικά ,
καθώς τα φιλιά
σ όλο το κορμί
σαν την θάλασσα
σ αγγίζουν ,
σε γεμίζουν
σαν τον αέρα
όταν περνά μέσα σου ,
σαν τη βροχή
που σε κάνει
να αισθάνεσαι
κάθε δευτερόλεπτο
τόσο ευάλωτη .
Σαν τα χείλη μου
όταν φιλάνε το κορμί σου
σε χαϊδεύω και χάνεσαι
μέσα σε κύματα ,
μέσα σε μικρά αδυσώπητα ερεθίσματα βογκητά
ηδονής ,
που είναι τόσο μικρά
σαν να πονάνε οι πόροι
θεϊκή μορφή έρωτα
και πάθους .
Άσε απλά την ανάσα σου
πάνω μου άγγιξε με
εκλιπαρείς ,
κάνε με αθάνατη
χάρισε με
αυτές τις στιγμές ,
θέλω να μ έχεις αγκαλιά
συνέχεια μα φοβαμε
ότι θα γίνουμε άγγελοι !
Τι λες θα τα καταφέρουμε
σε λατρεύω .
Η ζωή δεν είναι απαραίτητο
να τα έχει όλα ,
πάντα
πρέπει να είμαστε ευτυχισμένοι ,
μ αυτά που έχουμε .
Κάποιες φορές το φως
είναι ποιο δυνατό
μέσα από το σκοτάδι
εσύ έχεις τόση λάμψη
μέσα σου
που καις τα μάτια
και τρύπας
με αχτίδες όλο το είναι
της ψυχής όταν πετάς
ανάμεσα στα αστέρια
δίπλα στο φεγγάρι .
Έξω φυσά
μια μάγισσα περνά
στα σκοτεινά ,
εγώ ακόμη σε χαϊδεύω …
ΠΟΙΗΣΗ
ΣΩΤΗΡΗΣ ΣΠΗΛΙΩΤΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου